|
Donderdag 23 juni 2005
Vervolg
Krijg ik nou nooit eens rust,
waar vlieg ik nu weer naar toe? Jakkes wat koud. Geef me mijn doeken terug!!
Waarom lig ik hier in mijn blote kont op dat harde ding? Ik hoor vreemde stemmen
tegen mij praten: "Dit moet even, Julia, we gaan kijken of alles goed met je
is". Alles was prima, daarnet, lekker warm bij die onhandige types die ze papa
en mama noemen, maar jullie vind ik niet aardig. Jullie zitten alleen maar aan
mij te trekken en te duwen. Het valt me alweer mee dat jullie zo tevreden doen.
Ik weeg genoeg, beweeg mijn armen en benen goed, zie er goed uit. Jakkes, een
koud rond metaal op mijn borst. Ook dit stemt die vreemde mensen tevreden. Ah,
daar is papa weer! Wat gaat die nu doen? Gaat die nou ook al aan mij trekken en
duwen? Weet je wat, ik ga ze maar eens duidelijk maken dat ik dit niet leuk
vind. Hoe ging dat ook alweer? Oh ja, mond open en zoveel mogelijk lawaai maken,
daar schrikken ze wel van. Ik vind het niet leuk wat papa doet, maar ik krijg het
in ieder geval weer warm. Kleren, noemt papa het. Prima, maar schiet een beetje
op, want echt lekker is het niet.
Kennelijk ben ik in slaap
gevallen, want als ik wakker word, ben ik alleen. In de verte hoor ik de stemmen
van papa en mama. Ze zijn er nog, maar waarom zo ver weg? Zou lawaai maken
helpen? Even testen... Ja, ik vlieg door de lucht en land weer op die zachte
berg, die mama genoemd wordt. Lekker en een beetje herkenbaar. Ze duwt iets in
mijn mond, zeg moet dit? Nou ja, ik heb daar straks gemerkt dat als ze iets in
je mond stoppen, dat je dan moet zuigen. Dit is nog beter, het smaakt zelfs
lekker. En ik heb iets om door te slikken. Jummie, meer van dit! Wel vermoeiend
trouwens. betekent dit dat ik elke keer zoveel moeite moet gaan doen voor een
beetje eten? Slecht geregeld zeg, al vind ik dat zuigen wel lekker. Daarbij kan
ik er heerlijk bij in slaap vallen.
lees meer
|
|