|
|
Donderdag 23 juni 2005
Na een hoop getrek en geduw in
mijn verwarmde binnenbadje voel ik iemand een hoedje op mijn hoofd zetten. Dat
voelt helemaal niet fijn, zeg! Hou eens op. Wat een gedoe. Uit de verte hoor ik
allemaal stemmen, die ik niet ken. Waar zijn die bekende geluiden. Het
geruststellende getik is nu een soort bonken geworden en alles beweegt dat een
lieve lust is. Auw, er wordt nu serieus aan mijn hoofd getrokken, waar moet dat
heen?
Licht, heel veel licht en nog
meer lawaai. Waar ben ik in godsnaam terecht gekomen? Wat doe ik hier? Breng me
alsjeblieft terug naar mijn eigen veilige plek. Het is nog koud ook, al hoor ik
iedereen klagen over de warmte. Ik word heen en weer geslingerd en land op een
zachte berg. He, die stem herken ik! Maar wat is ie hard. Schreeuw niet zo
alsjeblieft. Wie krijst er eigenlijk zo hard? En waarom? Uit de reacties van de
mensen hier, zou je denken dat ik dat zelf ben. Dat is goed, ik kan ook herrie
maken. Help!!! Help me hier uit, ik heb dit nooit gewild! Langzaam vormt zich om
mij heen een warm holletje. Een stem die zacht en troostend tegen mij spreekt en
daar hoor ik ook die andere stem, diep en laag. Ik hoor de vertrouwde stem
zeggen dat dat papa is. Papa? Wat is papa? En wat bedoelen ze met mama? Ze zijn
wel lief tegen me, die twee stemmen, maar ik vind ze ook wel wat onhandig. Ik
zou wel wat te eten lusten, kan iemand dat regelen? Er wurmt zich iets in mijn
mond, daar kan ik tenminste lekker op zuigen. Maar eten: ho maar.
Daar is het vertrouwde getik
weer, dat is wel lekker zo, ik kan hier wel even blijven, dit voelt wel goed.
Wat doen jullie nou? ik vlieg door de lucht, op handen gedragen, en land op een
andere buik. Dat is die diepe stem weer, die zich papa noemt. Oh, dat ligt ook
lekker zeg...
lees meer
|
|